Revue Luuj – Jeroen Mestrom

Revue luuj stellen zich aan je voor

Jeroen Mestrom


Je naam: Jeroen Mestrom

In Ech wie se bös, als Dhr. Rieter

Wat is je rol in Ech, Non Actief?
Ik heb een rol OP de bühne als Dolf: makelaar, taxateur én projectontwikkelaar. Met Dolfs neus voor zakelijke kansen weet hij een slaatje te slaan uit de grote behoefte aan geschikte winkelruimte in Echt, door de minder fortuinlijke bewoners van het klooster ‘an offer you can’t refuse’ te doen.
En verder heb ik nog een rol ACHTER de bühne, bij de decorgroep. Sinds de 7e revue (Ech, Moervas) ontwerp ik de decors en probeer ik het bouwen daarvan een beetje in goede banen te leiden. Dat is erg leuk, want we hebben een grote en enthousiaste decorgroep die zich bezighoudt met bouwen en stylen van de decors. Het lijkt ook ieder jaar wel groter, uitdagender en geavanceerder te worden, dus de weken voor de uitvoering (nu dus) is het pieken.

Repeteren met Freek Scheijen in 1997

Sinds welke revue doe je mee?
Sinds de tweede Echter Revue in 1997: Ech, wiej t woor. Ook wel bekend als ‘de mijnwerkersrevue’. Dit wordt dus mijn 20-jarig jubileum.

Van mijn allereerste revue herinner ik me vooral nog…. ?
Ik deed dat jaar mee bij KVW, onder leiding van wijlen Bert Kop, die ook schrijver/regisseur van de Echter Revue was. Bij KVW speelden we ook een toneelspel en Bert vroeg me of ik dat niet ook bij de Revue wilde doen. Voor die gelegenheid schreef hij voor mij een extra rolletje, ‘Joske’.
Mijn tekst ken ik nog: “Mam, ich höb honger…!” (op zeurende toon uitgesproken).
Als ik daaraan terugdenk, was ik vooral onder de indruk van hoe groot de Revue toen al was (veel mensen, techniek, decors, dans, etc). En dan te bedenken dat het nu nog vele malen groter is geworden…

Jeroen als Berrie in Ech, Eweg

Kun je een leuke anekdote vertellen over de Revue….?
Tom Brouwers schrijft in zijn stukje iets over een aggregaat zonder diesel. Dit gebeurde tijdens de voorstelling “Ech, eweg”. Ik speelde daarin een van de hoofdrollen (Berrie) en ineens werd het donker in de zaal. Het aggregaat zat zonder brandstof dus we konden niet verder. Samen met iemand anders (ik denk Dirk?) ben ik in de auto gestapt en naar het tankstation gereden. Bij terugkomst (met een jerrycan diesel) bleek dat de techniekmannen de boel al gered hadden en de Revue alweer speelde. Niemand had gemerkt dat ik verdwenen was. Net op tijd was ik weer binnen en terug op de buhne…

Jeroen in onderbroek en mét staande klok